Ne vardın ne yoktun Şiiri - Cemal Aydoğan

Sen yine yoktun mevsimler bahardı
Hep varlığın yoktu yokluğun vardı
Gönlüm senin varlığını arardı
Geceler karaydı, günler karardı

Katlandım hep kaprisine nazına
Günlerce alışırken varlığına
Geceler alıştırdı yokluğuna
Yaşadı geçti ömrüm hazanına

Bedenin var ruhun yoktu yanımda
Hep aradım canımda cananımda
Yaşadım sensiz hep yalnızlığımda
Sen vardın yoktun benim varlığımda

Bi çare gönlümden sevdim aldandım
Ben seni yarim diğer yarım sandım
Beyaz sayfa açtırdın yine kandım
Abdal divane boşuna ömür saydım

Yaşarım alıştım sensiz yalnız
Gel artık dön desem nafile
Bıraktın beni cansız canansız
Ah etmem haydi git güle güle