Öyle bir esip, gectinki hayatımdan,
Taş üstünde, taş kalmadı.
Öyle bir hançer sapladinki, sırtıma,
Yarına umudum, inancım kalmadı.
Beni böyle, paramparça edecek,
Ne vardı.
Hiç karşıma çıkmasaydın.
Yâda, kör olsaydı bu gözlerim,
Seni hiç görmeseydim, ne vardı…..
Zehirli bir sarmaşık gibi, sardın ruhumu.
Damla damla, aktın kanıma.
Varlığın azap oldu bana.
Aklımı kalbime düşman eyledin.
Beni yaşadığıma, pişman eyledin.
Tutunduğum dalımı kırdın,
Umudumu yok eyledin.
Hiç yoluma cikmasaydin, ne vardı…..
Sözlerin zehir gibi.
Bakışın hançer oldu şimdi bana.
Kendimden nefret eder oldum,
Halime baksana.
Keşke, keşke hiç olmasaydın,
Hiç bakmasay dın bana.
Ben hiç sığınmasaydım,
Liman sandığım o girdabına.
Hiç girmeseydin kanıma, ne vardı…..
Beni böyle çıkmasaydın, ne vardı.
Girmeseydin rüyalarıma.
Viran olmuş gönül bahçemde açan,
O son gülümü, kırmasaydın ne vardı.
Kör olsaydı gözlerim,
Tükenseydi sözlerim.
Lal olsaydı bu dilim, adını sayıklarken,
Seviyorum demeseydi, ne vardı.
Hiç seni sevmeseydim, ne vardı….
……Meryem Keskin…..
……17.03.2023……..
Meryem Keskin
Kayıt Tarihi : 10.6.2023 16:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)