Yar…
Ne vakit yalnız kalsam
Yüksek tepelere çıkıp derin bir nefes alsam
Ruhumun aşina olduğu değerleri muhabbetle anıp rahatlasam
Hasretin bağrında baharı bekleyen umutları nasıl açtırıp sürur bulsam
Bir ömür sinemde biriken ukdelerden kurtulsam, hayırlı olana sığınıp O’na el açsam
Ne kadar uzakta olduğumu anlayıp, halin sefilliğine yansan, Efendimizin ahlakına ram olsam…
Kayıt Tarihi : 1.2.2014 19:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!