Ne vakit sesini duysam,
Sözler sükuta bürünür
Çaresizliği yutkunurum.
Ne vakit nağmeleri yanıkça dillendirsen
Saz ucundan yüreğime batar mızrap
Derin bir sancıya bulanır bütün ezgiler.
Sesinin serinliğinde gölgelenir, hüzünlerim.
Ara sıra nağmelerden uğra ömrümün kıyılarına
Belki dem tutar beşinci mevsimde duygular
Kim bilir sesine karışır sesim.
Bir içli türküden akar nefesim tenine.
Kim bilir?
Kayıt Tarihi : 15.2.2020 13:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!