Hayat senin istediğin kadar güzel ve senin izin verdiğin kadar özgür…
Toplum mu?
Biz yaptık oysa bir bireydik yalnızca bir vakit şimdi ne çok mesulüz iki (çok) olmaktan.
Yemekten, karın doyurmaktan, çamaşırdan, giyimden kuşamdan..
Pencerede ki meraklı teyzeden, balkondan sarkan çocuktan, sırnaşan kediden...
Gıyabında konuşulan sözden aman söz olur diyen bilmişlerden.
Oysa!
Oysa bir göl kenarı, bir ağaç altı, yalnız bir bank, az biraz yağmur belki bir gökkuşağı, ciğerimde hava, yürüdüğüm park, ayağımın altındaki çakıl...
Bir ikiden çoktu oysa!
Ne vakit iki olduk bölündük, böldük yaşamı.
Şimdi yaşa ikili, üçlü, beşli..
Çoklu düşün, çoklu yaşa...
Çok.. Çok.. Çok...
Daha çok, çok daha çok...
Neyse!
Az susun şimdi onun dans hayallerini dinlemeliyim...
Kayıt Tarihi : 11.11.2022 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ama
onu da yanlış anladık
Bölünerek parçalanarak saçılarak çoğaldık...
Azaldık...
Tebrikler
biz en iyisi mi bir kalalım şair
Yasemin Elbek, saçma sapan bir filmde yer almaması gereken bir cümleye denk gelmiştim. "Şuursuz sadakat cahilliktir" sevgili şair dediklerine ne çok da katılıyorum. Birin anlamını bir başka anlatıda "bir" olmaktan bahsetsem de bu yazı da bir başka tarif(i) olma ağrısıyla ve kalabaların nasılda boğduğunu herkesten çıkan seslerin aslında ne çok labarba olduğunu fark ettim. Bu yüzden boyuna ikiler üçler yazdım. Çok olmayı rengarenk sanırken sadece bir çiziktirme veya eskiz bile olamayan karalamalar silsilesi görmek! Ahh benim ağrıyan başım inanç mı desem, aşk mı? Siyaset mi, yoksa aldanış mı? Son cümlenin altına imza koyuyorum sevgilerimle.. "biz en iyisi mi bir kalalım şair" güzel de olur.
TÜM YORUMLAR (4)