Ne han, ne de hamam izanımda gamdır
Ruhsuz bir nazarla nefeslenmek ne dehşetli bir zamandır, mana aşk ile sırdaştır
Kalp hissedişler için vakıadır, ihsan ve inşirah hakikate ram olmuş ne kutlu bir sevdadır
Kul olmak maksattır, akıl ve izan bunun için vardır, ruh iradeye ram olmuş bir hicrandır
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta