Ne Vakit Şiiri - Semih Baybora Baybure

Sesini duymalıydım şimdi ses tonunu
İnce tiz ve yumuşak
Ninni gelirdi konuşmaların kulağıma
Asıl düş o zaman görürdüm
Ve yüzünü çehreni

Belki şarkılar söylerdin bana
Aşk sevda ve özlem
Nasıl dans ederdik düşün
Deli gibi aşk
Ve biraz da masum

Sarılırdık dar bir kanepe köşesinde
Sen dizlerimde
Saçların parmaklarıma dolaşmış
Uyurdun bebekler gibi mışıl mışıl
Ve huzurlu sessiz sakin

Şimdi yüzün yok gözümde
Sesin yok kulağımda
Nasıl dayanırım bilmem
Bu sensizliğe sessizliğe
Ve hüzünlü biraz da hüsran

Ne vakit ki geldim yaşamın son noktasına
Ne vakit ki düştü hayaller suya
Ne vakit ki kavuşamadım yare
Ne vakit ki kapaklandı bu yürek yere
Ve işte o vakit saçımı sakalımı bende uzatırım

YAZAR SEMİH BAYBORA
TARİH 11\01\2014