Ne Vakit geçsem sokağından,
Dilim tutulur
Dizlerimin bağı kopar
Susarım, sadece izlerim seni..
Yaklaşamam yanına
Uzaktan kokunu çekerim içime
Ve saçlarının savruluşu izlerim..
O’an bir sela okunur
martılar geçer,
Sen göçersin bu mahalleden…
Ben ölürüm…
…
Ne vakit geçsem sokağından
Eski seni izlerim
Bir kaldırımda oturmuşsun,
Yetim bir çocuğu seversin.
Yetim olmak isterim
Yüreğim hayallere gider
Başım omuzuna yaslanır
Sen bilmezsin..
O’an çocuklar ölür
Güvercinler kaçar
Sen göçersin bu mahalleden,
Ben ölürüm..
…
Ne Vakit geçsem sokağından
Pencerene ilişir gözüm
Issız odanı izler gözlerim
İlk bana bakışın gelir aklıma,
Ve yine,
o gün kondurduğun, son bakışın,
O’an, gidişin gelir aklıma.
Yerle yeksan olur evim..
Sen dönmezsin,
Ben ölürüm…
sen bilmessin
ben göçerim...
Kayıt Tarihi : 28.1.2018 14:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!