Ne vakit seni düşünsem bir bahar akşamında sen yokken yanımda
Bir solum huzur bulur uzağında olsa da senin gözlerinden
Ve sağım acıyı katre katre çeker içine senin hasretinden
Ama sen gözyaşlarımdan hiçbirini görmezsin ki perdelerinden.
Ne vakit bir kuş misali uçmayı hayal etsem mavi semalarda
Ya birden kanatları kırık alaycı bir kuş gibi yere düşerim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla