Ne Vakit Şiiri - Gizem Ebrar Çaylak

Ne vakit seni düşünsem bir bahar akşamında sen yokken yanımda
Bir solum huzur bulur uzağında olsa da senin gözlerinden
Ve sağım acıyı katre katre çeker içine senin hasretinden
Ama sen gözyaşlarımdan hiçbirini görmezsin ki perdelerinden.

Ne vakit bir kuş misali uçmayı hayal etsem mavi semalarda
Ya birden kanatları kırık alaycı bir kuş gibi yere düşerim
Ya senin puslu hatırana dalıp kendimi hülyanla boğarım
Bilmezsin o kanatlarda taşınan özgürlüğün senin olduğunu.

Ne vakit görsem o güneşli gözlerini gözlerimin karşısında
Şimşekler çakar gönlümde saklı bahçelerin ücra köşelerinde
Tüm yıldızlar söner ışığını görüp kıskanırlar da
Bir tek sen fark etmezsin adını ne çok yazdığımı karanlıklara.

Ne vakit bir gemi görsem maviliklerde gelin gibi nazlı nazlı
Sen sanırım bütün aşk masallarının da beyaz atlı prenslerini
Bir sen sanırım o geminin kaptanı,tayfası,yolcusu,her şeyi
Gider herkes gemiden,bir sen çıkmazsın ruhumun zerrelerinden.