ne umutlar tükeniyor,
çırpınan o aşktan yaralı göğüslerde...
ne avuçlar kayıp gidiyor avuçlardan,
o soysuz ayrılıklarda...
gözler kurtuluyor gözlerden,
her şey unutulduğunda...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta