Çabuk pes ettik,
Ağacın yere düşen gölgesi gibi
Güneşi bekledin görünmek için
Serininde oturamadan akşamı ettik.
Daha vakit erkendi,
Çabuk pes ettik.
Papatyaları yolamadık seviyor sevmiyor diye
Birbirimizin gözlerindeki parlaklığı görmeden,
Kapattık gözlerimizi.
Tutamadan yumduk ellerimizi
Çabuk pes ettik.
Ne uğruna?
Ben adını koymadım, çözemedim sevgili,
Sen de bir kere hadi.
(İstanbul 08/04/2002)
Gülay KaygusuzKayıt Tarihi : 8.4.2002 21:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!