şiir aradım
burda olmadığını en güzel anlatacak
ne çok beklediğimi bir de.
Ankara’nın ankara’lıktan çıktığını
telefon sesinin sıradanlaştığını senin yokluğunda.
neyse uzatmayayım işte
bulamadım.
sonra sabahlar geldi aklıma,
hani seni görme umuduyla bölük börçük uykuların ardından gelen sabahlar,
hani güneşin bir umut olup içimi ısıttığı.
şimdi kasvetli bir hava var buralarda
seni bekliyoruz
ben ve ankara.
güneş gibi doğudan geleceksin
biliyorum.
gözlerin sensizlikten buz kesmiş yüreğimi ısıtacak,
sonra günlerdir aç kalmış ruhumu doyuracak
güneş ve sen
ha o
ha sen
ne tuhaf şey
ben bu kenti sensiz de sevmişim çok önceleri
ne tuhaf şey...
Kayıt Tarihi : 25.8.2004 15:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!