Tırmanma telaş ile ömür denen yokuşu!
Zirve görmeden ayak, serde saçın ak olur
Gözetleyen biri var kafesteki o kuşu
Uçmayı dilerse Hakk, düşler un-ufak olur
Toplarken her bahardan fâniliğin hazzını
Unutma zemheriyi, mahşerin ayazını
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta