Ne şımarık elleri vardı...
Elleri ile güler, elleri ile ağlardı.
Lâf anlamazdı elleri, küserdi, barışırdı,
Saklanırdı, kaçardı... ne yaramazdı...
Ellerinde sanki dört mevsimle yaşardı.
Avuçlarında, içimi yakan güneş
- acılarım, kederlerim -
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta