Ne sevdalarım vardı Şiiri - Ahmet Coşkun

Ne sevdalarım vardı

gül kokusu bayardı beni
nice renginde yıkandım çiçeğin
bağ bahçeler hep seyrangahım
güzeller benim güzergahımdı
ben ne sevdalar gömdüm maziye

yağmuru kucaklardım bahar yağardı
gökkuşağı çemberimizdi bele bağlardım
sevinçti gözyaşım sanki durmaz ağlardım
gül yüzlerde gamzelere dalardım
ben ne sevdalar bıraktım geriye

hasretti bekleme durağımız
gün uzun yolculuktu sokaklar arası
özlemdi akşama yatan yüreğimiz
yarın hiç olmazdı andı vatanımız
ben ne sevdalar sığdırdım yüreğe

her biri bir melekti kendi dünyasında
kimi benimle yattı renkli rüyasında
kimi benimle kalktı derin uykusundan
hepsi güzellikler bırakıp gitti arkasından
ben ne sevdalar unuttum ebediye