Ne Ses Ne Fısıldayış Şiiri - Necdet Arslan

hangi kıvılcım hangi alev hangi arzu
kayıptır sevgili gizlendiği yeri bilmez bu şiir

şimdi kurumuş bir temmuzda titrer ellerin
mor yalnızlıkları alıp ötelere taşıdıkça nehir
sen susarsın

ya gitmemiş gibi yap ya da hiç gelme desem boşuna
o yorgun kahve telvesi öylece durur dudaklarında

ellerin oğul arı kanatları gibi titrek
ellerin kadim şarkılar albümü
ellerin ırayan sevişmelerin izlerinden mevcutlu

genzimde aralanmış perdeler
handiyse kahrından inleyişini unutacak çeşme
buhurunu sahile gömecek meşe ağacı

bu aralar
sokaklarda nağmeleşiyor dilimdeki mırıldanmalar
kapıların ardında kalıyor gözlerim
düşlerime yorgun argın tünüyor avare naralar
.
---------