Ne sermayem kaldı, ne aşkın ruhuma ulaşt ...

Sessiz ve sakin günlerin inhisarında sabahladım
Acziyetten ağlamayı yıllarca bir sığınak sandım, elden geldiğince hayıflandım
Neyi ne kadar anladım, neden hiç aldırmayı kendime uzak sandım, niye avundum
Hangi meşakkatle karşılaşsam şevkim kırılacağına inandım kalbimi mi kandırdım



Tamamını Oku

Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta