Kader-i İlâhî ya, çıktın çıkalı karşıma
Beni benden aldın, kaldım kimsesiz
Geçiyor günler, senden çok uzakta
Ama inan, ne seninle ne de sensiz
Bazen çay demleyip şiirler yazdım sana
Hayaller kurdum, kendi kendime çaresiz
Bitiyor ömür, kayan bir yıldız gibi hızlıca
Ama inan, ne seninle ne de sensiz
Israr ettim, belki de gereğinden fazla
Artık tepkisizim, isteksiz ve biraz hissiz
Gidiyor bu garip, ardına döner ara sıra
Ama inan, ne seninle ne de sensiz
Seneler arkadaş oldu, yokluğunda bana
Amaçsızca gezen seyyahım, istikametsiz
Arıyor gönül mâşukunu, haykıra haykıra
Ama inan, ne seninle ne de sensiz
Ölümsüz aşk aradım, bu nasipsiz aşkta
Mübtelâyım, bu çetin acıya nihayetsiz
Ölümsüz'e âşık olmak, nasipmiş aşkıma
Ama inan hem sensiz, hem bensiz
Kayıt Tarihi : 27.8.2014 16:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!