(AYLİN sana)
Birgün başımı alıp gideceğim buralardan
Yanıma hiç birşey almadan,
Hiç kimseyle vedalaşmadan
Gideceğim bilmediğim yerlere
Belki bendende daha yalnız bir deniz fenerine
Hani şöyle bir uçurumun eşiğinde,
Yıllardır hiç yanmamış şöminesiyle
Yıkık dökük sıvalı bir deniz fenerine
Belki senle,
Belkide yalnızlığa aşık olan benle
Yalnız kendimle.
Bırak beni,
Bırakta yalnız gideyim diyeceğim sana ama
Biliyorum yanımda olsaydın en A-li Osmanından
bir tokat sallardın bana
Ama sen yinede bırak beni
Yıllardır yalnızlığa meydan okuyan o deniz feneri,
Nasıl yol göstermek için hasretle bekliyorsa,
bir kuruyük gemisini,
bir tankeri
Bırak bende öyle bekleyeyim son ziyaretcimi,
Ecelimi
Sense hep bildiğim gibi,
Bıraktığım gibi kal
Herzaman bana inat yaptığın gibi
Yine tek kaşını kaldır havaya
Yak anasını satıyım ardarda birkaç sigara
Radyoyu aç
İlk şarkı benden gelsin sana
Ne hissettiğimi hiçbirzaman anlatmasalarda
Ama belki birgün
ağarmış saçımla, sakalımla
Dönerim sana
Sen beni unutup
kim bu dilenci diye sorsanda
Seni unutmadığımı göstermek için sana
inan bana
Birgün mutlaka dönerim sana
Kayıt Tarihi : 21.8.2003 15:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/08/21/ne-seni-unuturum-nede-denizfenerini.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!