Ne Sen Yar Olursun Ne Ben Bahtiyar

Bir kere kerem et, bak şu yüzüme,
Ne olur kulak ver, inan sözüme.
Bu hasretten, perde inse gözüme,
Ne sen yar olursun, ne ben bahtiyar.

Sevdalar acısız, güller dikensiz,
Ben sensiz olamam, sen ise bensiz.
Ruhum firar edip, kalırsa tensiz,
Ne sen yar olursun, ne ben bahtiyar.

Dağlardan aşağı, akan sel gibi,
Son baharda yakıp, geçen yel gibi,
Davranırsan bana, böyle el gibi,
Ne sen yar olursun, ne ben bahtiyar.

İncelik gösterip, gönül vermeden,
Gönüller bağında, güller dermeden,
Benliği yok eden ruha ermeden,
Ne sen yar olursun, ne ben bahtiyar.

Kâh sen uğra, kâh geleyim yanına,
Bir ömür kat, şu garibin canına.
Terk edersen, yakışanı şanına,
Ne sen yar olursun, ne ben bahtiyar.

Soylu sözü, söylemiyor boşuna,
Ey sevgili! gitmese de hoşuna.
Gücün yetmez ise, aşk yokuşuna,
Ne sen yar olursun, ne ben bahtiyar.