Ne Sen Sor. Şiiri - Mutlu Alkan

Derdime yanarken bir dertli gördüm
Şöyle bir bakıp halini hatırını sordum
Bir of çekti derinden, boynunu büktü
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim dedi

Garipler meskeninde bir garip gördüm
Gördüğü kâbusunu ise hayrına yordum
Mahcubiyet içinde başını önüne yıktı
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim dedi

Çöllerde dolaşırken bir derviş gördüm
Şöyle haline baktım, yaşarken öldüm
Uzun uzun daldı ve de uzaklara baktı
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim dedi

Mahkûmlar içinde bir masum gördüm
Utandım, sırrımı katladım da dürdüm
Gözünden usulca bir damla yaş aktı
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim dedi

Zalimlere esir olmuş bir mümin gördüm
İmanına hayran kaldım, yerimde durdum
Oturduğu yerden bir anda ayağa kalktı
Ne sen sor ne de ben söyleyeyim dedi

Cahiller içinde kalmış bir âlim gördüm
Ağladım, gözyaşımla benliğimi yuğdum
Karanlığı aydınlatacak bir meşale yaktı
Susmak yok, sen sor ben söyleyeyim dedi
13.07.2018