Sürdün beni gülüm,kor hasretlere,
Ne sen sor halimi,ne ben söyleyim.
Bir yangından kalan,külüm geriye,
Ne sen sor halimi ne ben söyleyim.
Bir yar buldum derken kaybettim seni,
Günüm günden beter,ararım dünü,
Hasret hücresine hapsetti beni,
Ne sen sor halimi,ne ben söyleyim.
Bıraktığın yerde beni arama,
Yeniden tuz,biber ekme yarama,
El gibi sorduğun gitti zoruma,
Ne sen sor halimi ne ben söyleyim.
Celali ayrılık ölüm aratır,
Gittiğin içimde derin yaradır,
Doktor bildiklerim,baştan uğratır,
Ne sen sor derdimi ne ben söyleyim.
Kayıt Tarihi : 3.1.2017 17:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Celal Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/01/03/ne-sen-sor-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!