Bir eline aşkı al, diğerine kendini
Hangisini uzatsan o benim kabulümdür.
Eskisini atıp ta arama yenisini
Şayet bulmak sonuçsuz kalırsa bir zulümdür.
Kavrulup yanan gönül senin midir acaba?
Duman olup tütmeden yakma gündelik soba
Soluk soluğa kalsan bilir vuslatsız çaba
İçinden yanmanı isterse öksüzlüğündür.
Suçlu arama ayıp, ikimizde suçluyuz
Beklentimiz boşuna, tutmaz bu umudumuz
Engin okyanusların dibinde kör kuyumuz
Yolun sonunda ki durak, özgürlüğümüzdür.
Yaya kalan coşkular çaldı bu inanışı
Sana hiç cevap vermez yok olur anlayışı
Bana yaz günü sattın soğuktan çırpınışı
Reva gören şu yuva kat be kat hep sönüktür.
1988
Kubilay DemirkayaKayıt Tarihi : 16.1.2014 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!