Ne Sen Güldün Ne Ben Öldüm Sevgilim.

Ellerimizi açıp göge,yemin etmiştik ilk gece,
Beraber gülüp ölelim diye...
Ne sen güldün ne ben öldüm sevğilim.

Bir gülüş versin diye dudağına,
Sen uyurken dua ederdim Allah'a,
Ne sen güldün ne ben öldüm sevğilim.

Çiçekler açtırdım bahçende,kış ortasında baharlara,
Beyazlar ektin saçlarıma,
Ne sen güldün ne ben öldüm sevğilim.

Ey yazılmış çilem,yüreğimde fırtına,beynimde deprem,
Sen gülmeyince,ölüyorum içten,
Ne sen güldün ne ben öldüm sevğilim.

Sen gülmeyince ölmem,yaşarım acı ile.
Elbet birgün güneş doğar,vurur yüzüne,
O vakit sözümü tutarım,gülüşünle birlikte,
Giderim,yanımda sen olmadan ölüme...