NE SEN BANA YÂR OLDUN NE BEN SANA YÂR
Yâr yâr deyip gönlüme yara açtın bir zaman
Gelmek istesem hey hat kader vermiyor aman
Kuytu karanlıklarda seni düşündüm her an
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Her gece düşlerimde adını sayıkladım
Duymadı kimse sesim arşta gezer feryadım
Bilinmez bir meçhule giderim adım adım
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
El ele tutuşarak gizlice görüşürdük
Bir lokmayı bölerek birlikte bölüşürdük
Biz birlikte ağlayıp birlikte gülüşürdük
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Verdiğim şu kıymeti bilmedin bilemedin
Ardım sıra gel dedim yol bulup gelemedin
Çağlayan şu gözyaşım sil dedim silemedin
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Bu mudur sendeki aşk bu mudur sende vefa
Bir olup süremedik senle birlikte sefa
Şu çileli hayatta cana kıydım kaç defe
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Her sırrına sır olup sırdaş bilirdim seni
Behey zalımın kızı nasıl avuttun beni
Aşkınla yakarken ben bu can bedende teni
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Nur gibi nurlanmıştı ay gibi açan yüzün
Kulaklarımda hala söylediğin o sözün
Dilerim mesut olun bahtın açık pak özün
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Gözlerime sis çöktü görmez oldu dumanda
Âlim’in yüreğine hançer soktuğun anda
Hasret denilen gemi kalkıyor son limanda
Ne sen bana yâr oldun ne ben sana yâr
Bekir Âlim/Sitemkâr Âşık 28 Mayıs 2021
Kayıt Tarihi : 29.5.2021 12:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!