Ufacık bir mutluluk
Taşıyor oluk oluk
Öyle bir yüz ki soluk
Doluyor, doluk doluk
Sevecen bir yüz, gülen
Ağaçtan dolum, düşen
Yapraktan sevinç, gelen
Ekince, tohum ne şen
Sevgiler anahtarsa
Kilitler şer kaparsa
Mutluluk bir kapaksa
Gökteki ay sulana
Bahçende açan gül, nar
Salkımda tüten çavdar
Sevgi doğayı sular
Neşe dağıt, Ey bahar!
Yeşillik bir tül gibi,
Bulutlar, ay gaibi
Toprak açar, gül gibi
Toprak solur, sen gibi
Ay, neden küstür güne?
Bir dönüş olsa, düne
Bu günün güzeline
Kapılmıştır güneş, üne
Nev_ bahar suluyor bak!
Sevdalar ıslanmış, pak
Gökyüzü uluyor, gak
Hilâlin hâlâ parlak
Açılmaz şemsiyeler
Solmuşken uz şiirler
Uzanmış yaslı gözler,
Bahara elveda der…
Halime Erva Kılıç
(05.07.2004-Pazartesi)
'
Halime Erva KılıçKayıt Tarihi : 26.2.2010 22:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halime Erva Kılıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/26/ne-sen-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!