Yorgun çıkmıştım işten, biraz kafam dağılsın diye, artık indirim yazılarıyla, çam ağaçları ve yeniyıl süsleriyle dolu vitrinlere bakınarak yürümek istedim, kuru keskin bir soğuk yakamı kapattım herkes grip son günlerde dikkat etmeli…
Köşedeki market işi büyütmüş yeni dekorasyon yaptırmış yerleşiyor telaşlı.. durakta insanlar bekliyor.. sigara satan adam üşümüş ellerini ovuşturuyor küçük tezgahının başında.. çakmak satan adam yine aynı yerinde, o hep orda yıllardır… bacakları yok..! küçük bir tezgahı var çakmaklar, çiklet satıyor hava soğuk o kaldırım taşlarının üzerinde duruyor.. kaç para kazanır ki….? bacakları niye yok …? kiminle nasıl gelir oraya her gün..?
metroya kadar düşündüm…
nasılda kızgındım bitmeyen işlerime, yetmeyen maaşıma… unuttum!
Metro kalabalık her zamanki gibi, şanslıydım oturacak yer buldum…
hemen yanıbaşımda üç genç kız nasılda heyecanlılar, sürekli konuşuyorlar, yerlerinde duramıyorlar, belliki yakın arkadaşlar birbirleriyle ilgili detayları bilerek konuşuyorlar. Neşeliler sürekli gülüyorlar bir şeylere..
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
