Diliniz pek uzun belli dediklerinizden,
İnsan olan utanır şu halinizden,
Dilimiz varmaz söze edebimizden,
Sorarım sabrımızı taştan mı sandınız ?
Kırmayalım gönül haketmez dedik,
Biz tüm gönülleri mukaddes bildik,
En ortasına bir şanlı taht dik dik,
Gönlümüzü viran bahçe mi sandınız ?
Ağzınızı çalkalayın gelin karşıma,
Necis adamla oturmam aynı masada,
Münafığın yeri yoktur yanımda,
Siz kapımızı her daim açık mı sandınız ?
Bu son diye diye durmaz oldunuz,
Siz haddinizi belli ki çoktan aştınız,
Nice adem geldi geçti bu topraktan,
Siz kendinizi bir şey mi sandınız ?
Kayıt Tarihi : 15.9.2023 02:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!