Ne Sandın Sen Şiiri - Osman Erdoğmuş

NE SANDIN SEN

Ne sandın sen gururumu
Dağ gibi vakurdur
Eğilmez,hep dik durur
Riyanın,ihanetin, alçaklığın
Kitabımda yeri yoktur.

Güneş gibidir sevgim
Yayılır kainata
Sızar bütün deliklerden
Arındırır dünyayı
Bütün kötülüklerden
Işık olur
Kavuşturur ayrı kalan sevgileri
Hem de aydınlatır
Aşksız kalan yürekleri.

Hasretim ateş gibidir
Volkan olur patlar
Eritir zamanı
Tüketir ömrümü sessice
Çökünce karanlık
Ve olunca gece
Isıtır soğuktan titreyen bedenleri
Beni yakar sadece.

Benliğim yağmur gibi
Yağdı mı; yeşermeye başlar
Kalbimde kurumaya yüz tutmuş
Bütün çiçekler ve ağaçlar
Ağaçtaki yaprakların çıkardığı ses
Rüzgara seni sevdiğimi söyler
Alıp verdikçe nefes.