Ne Sandın Şiiri - Cemile Aydın Özbay

Ay ışığının sükuneti
Gecenin muhabbetine çıktım
O balkona,
İçim cız etti arabanın sesiyle
Bakmaya korktu ya gözlerim
Sanki bir dehşete tanık olacakmış gibi
Yinede bakmaktan alamadım,
O kadın vardı yanında,
Kaçamak bir bakıştı pencereme
Yüzünü dönüşün
Belli ki gördün silüetimi
O kadının elini tuttun hemen
Ne kadar küçültmüşsün dünyanı
Bu kadar mı ucuzladı aşk pazarı
Nispet ediyorsun aklınca,
Utanılası şu halinle,
Anlamamışsın belli ki beni
Ama şunu unutma
Zavallı adam,
Artık sana dair hiçbirşey
Yüreğimi delip geçmez
Ancak ve ancak;
Çizer geçer…
17/06/07