ne sadık köpeğin var aylin
görmeyeli tüyleri dökülmüş
beyazlara bürünmüş
bayağı yol yürümüş 
dili bir karış dışarda sana çok alışmış 
asi kız aylin
köpekler sürü sürü
sokaklarda bir sürü
değersiz itlaf edilmiş 
çamura bulanmış yerde yatıyor ölüsü
içlerinden birisi
vejeteryanmı 
deterjanmı
kemik yiyici yamyammı
aylin
aklında kalmasın
kangal olsa anlardık
anadolu bozkırının yağız bir köpeği der geçerdik
yaldızlı tasmalarını taa uzaklardan seçerdik
ne sadık köpeğin var aylin
ya bakar kör
ya şaşı
epeyce var yaşı
çanta gibi taşı
lüzümlu hallerde yanında bulunsun
aylin 
yarım elma 
gönül alma aşkın
çok uzaklardan dönüyor çarkın
senin nedir diğerlerinden farkın
ne sadık köpeğin var aylin
Temmuz/ELBİSTAN
Aliş GüldenKayıt Tarihi : 11.9.2014 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 


Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!