Bir kibrit çöpünü dahi atamıyorsam yere
Bir lokma ekmekten, bir pantolon, bir gömlekten gayrisi
Zül geliyorsa bulamayanları düşününce
Ne yaptım, bir çivi mi çaktım diye soruyorsam durmadan kendi kendime
Ve eğer bakabileceksem memleketimin, ve dedemin, ve bebemin yüzüne
Ne saadet...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Ah be kardeşimmmm!!!!! bu saadeti mutlu azınlığa dileyelim eyvallah:((
saadet ama, yapmak gerek.
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta