Ne Özgürlük Ne Tutsaklık

İhanet sezgilerimi çoğu zaman güçlendiriyordu gülüşlerin
Kuşkular ve acılar ortasında seni düşüne duruyordum
Belki de gerçekleri koynuna almış yalanlarının arasında
Kim bilir nasıldı o hiç bilmediğim görünüşlerin
Ne saklı oldun ne aşikă r
Tuzaklaşmış bedeninin masum yüzlü gizleriyle

Cümlelerinde noktaların yaşayamadığı ifadeler var
Sayfaları açılan zihnimin köşelerinde
Manalarının yorgun düşmüş ayak izlerinde
Hep başlangıçlarını bulamadığım sonlar
Ne yalan oluyorsun ne gerçek
Uzayan satırların tehditkă r gözlerinde

Sen karanlığa düşen yıldırımlardan değilsin
Düğümlenmiş tutsak bakışlar var gözlerinde
Yaşamın gizleri girdaplarla dolu gecelerinde
Kendini aramaya çıkacakmış gibisin
Ne şikar gibisin ne de bir avcı
Bir av gibi kaçmıyor, avcılar gibi yakalamıyorsun

O karanlığa tutunmuş yüreğin kayalardan da sert
Öldürüyorsun şefkati en ummadığım anlarda
Diplerinde yaşıyorsun acıların zamansız
Ve bakışların bakışlarımdan daha mert
Ne gaddarlaşıyor ne de acıyorsun
Som soğuk bir beden keşfediyorum
Sevgiyle sarıldığın zamanlarda

Yıllanmıştır artık uzaklara dalan gözlerinin yamacı
Bir kitaptın hep kapağında suskunca yaşadığım
Seni bulamadığım
Ve yok edemediğim bütün zamanlar
Şimdi hatıra tadında hepsi; yani acı
Ne çok senden kaçtım ne de sana koştum
Sana koştum tutsak kaldı özgürlüğüm
Senden kaçtım özgür kaldı tutsaklığım

09.06.2000