Neden bu hüzün?
Nedir bu soğukluk?
Neredesin Ay Işığım?
Ya da ne ne ne oluyor?
Gül diye
ne yapmaya çalışıyorsam
sanki olmuyor, battıkça batıyorum.
Neden içimdeki dert derman bulmuyor?
Oysa bir tebessüm ömrüme yeter de artar.
Ne olur konuş kurban olduğum!
Bu soğukluk, bu kırgınlık, bu sitem de ne?
Ben konuşurken yaşar,
yazarken nefes alabilirim.
Bunlara yeni alışmışken
susmaktan korkuyorum.
Lal etme dilimi,
susturma beni,
kırma kalemimi
yakma kağıdımı.
Beni nefessiz bırakma.
Beni cümlelerinle yakma.
Kayıt Tarihi : 25.10.2018 23:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
4 MAYIS 2018 CUMA

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!