özlemin en kıralında saltanat sürüyorum.
bir başıma yönetiyorum yalnızlığın kentini.
yetim çocuklar gibi boynu bükük sabahların
yalan sevgilerine kavuşmaktan yorgunum hep.
her çıktığım seferden yarası kanar dönüyorum.
sensizliğimin bıçak kesiği sızısında
yine de gülmeye neden mahkumum?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
