Ne Olursun. Şiiri - Ünal Beşkese

NE OLURSUN...

O gizemli aşk bahçenin kilitlenmiş kapısını
Açmak için bir kez daha yoklat bana, ne olursun,
Gülistânın pembe beyaz güllerinin kokusunu
Canıma can katmak için, koklat bana, ne olursun...

Gün doğarken, seher yeli, her çiçeğe hüzün vurur,
Sevda, çiçek kadar narin, okşanmazsa hemen kurur.
Gör ki gönlüm, seherde bir yaprak gibi titrer,, durur,
Sevginden bir çiy damlası damlat bana, ne olursun...

Ah, o fettan gamzelere, o hülyalı gözlerine,
Dalıp gitsem, gönül çelen o ruh nevaz sözlerine
Yorgun başım dayayarak o efsunlu dizlerine,
Bin bir gece masalları anlat bana, ne olursun...

Ve o gece, tüm yıldızlar, kandil kandil yere insin,
Ay ışığı sevda olsun, tüm Evrene sevda sinsin,
Sessiz essin rüzgâr bile, her şey sussun, sesler dinsin:
Gözlerinin şarkısını dinlet bana, ne olursun...

Ünal Beşkese
:::::::::::::::::::::.
ruh nevaz: ruhu okşayan