Çaresizlik ve yalnızlık bütün bedenimi kapladığında,
sarılırım yastığıma,
bir türlü doğmayan güneşi beklerim,
sabah olsun ve acı bir gece bitsin diye.
ben geceleri sevmem,
çünkü tüm yalnızlığım ortaya çıkar,
en çok geceler hissettirir kimlerle kimsesizliğimi,
ve çaresizliğimi.
seni nasıl özlediğimi,
ve ilk gelişimdeki senin garipliğini,
en çok geceleri düşünürüm,
seni benden alan,beni senden alacak olan geceleri.
yollardır en çok gece yaşadığım sitemim,
korkarım gecelerde,
çünkü,en büyük yalnızlığımı geceleri yaşarım.
yalnızlığıma sarılır kaderime ağlarım.
belki olmayacak ama sensiz kalışıma ağlarım.
sensiz geceler çekilmiyor,hayat yaşanmıyor,
yüzüm gülmüyor,içim acıyor anlıyormusun? ,
gecelerin koynuna,yalnızlığın kucağına atma beni,
gel, neolursa olsun gel.!
Kayıt Tarihi : 29.12.2006 21:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!