Bilirdim aşıkların çılgın olduğunu,
Duymuştum kalplerinin göğüslerini delercesine attığını,
Ama ben bunları hiç yaşamamıştım.
Hiç sevgilim olmadı derken,
Yalan söylemedim sana.
Ama... ama ya seni tanıdıktan sonra?
Olağan aşkların kuytusunda ararken,
Olağanüstü bir şansla tanıdım seni...
Ne yüzünü gördüm ne de duydum sesini.
Sadece sınırları delen duygularım vardı sana karşı.
Ne ten, ne koku, ne de bir buse...
Karmaşık duygularım beni sana itiyordu.
Ama “O” gece! ...
Ahh... Aklımda kalan tek şey: Yüreğime saplı bir hançer,
Ellerinde ise taze aşkımın kanlı kırıntıları...
Ne olurdu “Ben de sana karşı bir şeyler hissediyorum” Deseydin...
Ne olurdu yıllardır boş kalan ellerime uzatsaydın ellerini...
Biliyorum... Belki ellerimizi uzatsak da,
Birbirimize asla dokunamayacağız.
Peki ya platonik aşkım;
Yüreklerimiz de mi o kadar aciz! ?
Kayıt Tarihi : 24.9.2002 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Soner Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/24/ne-olurdu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!