Ne olurdu dönseydin?
Yollar kapandı, ardından. Önceleri seni, bana getirirdi, bu yollar. Geleceği, geçmişin koynundan koparıp, duygusuz asfalta kesik çizgili öyküler yazdırırdı. Hep, yeni bir insan bakışı arardım, seni karşılarken. yeni bir yolcunun uzun soluklu eskilerini satın almak isterdim. Fakat, her seferinde; geçmiş unutulur, yarına yeni mesafeler ölçülürdü, terminal soğuklarında.
Sonra ellerin ısıtırdı, düşlerimi. Bakışların utanıp benden kaçardı. Kaçıp, yollara düşerdi. Uzaklıklara lanet kopardı, gözyaşı büyüklüğünde.Ellerimi ısıtırdı, düşlerin.
Şimdi yollar ağlamaklı, ben yollara küskün...Bağışlanmaz kusurlarımız var, sevda adına. Her avuntu, yeni bir yenilginin ilk harfi oluyor. Gözlerime bir ağırlık çöküyor artık, günün sensiz saatlerinde. Sen yollara yenik, ben sevdaya...
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta