Ne Olurdu Bir Gelsen Şiiri - Önal Duymaz

Ne Olurdu Bir Gelsen

ne olurdu...
ne olurdu bir gelsen.
yalnızlığımı, mutluluğumu versen.
neşemi gülüşünde bıraktım.
yalnızlığım, sıkıntım bir çift sözünde...
turuncu rengindeki umutlarım,
kaldı gözlerinde
ne olurdu geri versen
gelsen bir kerecik gelsen
güsen, konuşsan, konuşsan....
çiçek açsa ağaçlar.

şarkılar söylesek sesimizle yarınlara.
şarkılar dinlesek bir deniz kıyısında,
şarkılar, özgürlüğü anlatan.
öfkelensek...
öfkelensek bir çocuk çığlığında.
öfkelensek,
bir çocuğun hayata göz yumuşunda.
öfkelensek aldıklarında dilimizi.
ve geri almak için
şarkılar söylesek dilimizle inadına
şarkılar haykırarak.

ne olurdu,
ne olurdu bir gelsen.
gelsen de yensem korkularımı
hissetsem yüreğini yüreğimde
bir tek yürek olarak
hissetsek yüreğimizdekileri
bir yaşam inceliğinde
anlasam, anlasam tamamlandığımı

bak bir çocuk üşüyor
yağmur ıslaklığındaki akşamın serinliğinde
bir şey yapamıyorum görüyormusun
zaman alıyor elimden o anımı
akıp gidiyor sonra
çocuk gözü yaşlı, titrek
titrek elleri, ayakları
biz donuk kalıyoruz öylece
akıp giden zamanın içinden...

-kalıyorsun sende gerilerde gün geçtikçe
ve biz direnmekteyiz,
zamanın gidenine...

Önal Duymaz
Kayıt Tarihi : 13.4.2007 23:36:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Önal Duymaz