Ne Olurdu Şiiri - Oktay Çekal

Güneşin sıcağında kavrulurken bedenim.
Varlığımı bir an yoklasaydın, ne olurdu?
Ömrümün son demine dokunurken bedenim.
Anı harcamadan sokulsaydın, ne olurdu?

Sevgimin tükenmeyen pınarından akardım.
Gönlüne neşe saçar, yüreğimden bakardım.
Varlığına eş olup, ruhuna aşk saçardım.
Anı harcamadan sokulsaydın, ne olurdu?

Ellerimi tutarak nefsime el verseydin.
Umuduma ışık olup, ansızın gelseydin.
Sorgulamam seni ben ah bunu da bilseydin.
Anı harcamadan sokulsaydın, ne olurdu?

Şu gönlüme söz geçmezken bakışın yeterdi.
Ruhumu teskin etsen inan her şey biterdi.
Varsın mevsim kış olsun, bir den zaman geçerdi.
Anı harcamadan sokulsaydın, ne olurdu?

Şimdi bir Araf’ın görünmeyen şehrindeyim.
Dört bir yanım karanlık gecenin içindeyim.
Işık olup yanmazsan, kaybolan biçareyim.
Anı harcamadan sokulsaydın, ne olurdu?

Oktay ÇEKAL
26.07.2021-23:19