Bir akşamüstüydü mabedime sığındığımda.
Karanlık, pusluydu insan kalabalıkları
ve mabedimin bir köşesine sinmişti hırpalanmış ruhum.
Ağır gelmişti bunca acıyı göğüslemek ve kaldıramamıştı yerle yeksan edilmeyi.
Ne olurdu bu kadar kapında bekliyor olmasaydım.
Sana, berrak sular gibi çağlarken cümle cümle,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
