Ne Olur Yardım Edin! Şiiri - Yorumlar

Çok özel bir insansınız bukadar duyarlı sınız hayvanı seven zaten insanıda sever merhametlisiniz ne güzel ne demişler komşun aç yatarken uyuyabilirmi insan evet insan insansak zaten duyarlı oluruz hiç farketmez ayrım yapmayız manevi yardım bile bazen nekadar faydalıdır bilemezsiniz madi olması gerekmiyor sayğılar arkadaşım duyarlılığından kutlarım sizi

Bazı insanlar ne yazık o hayvan diye küçümsenen sevimli canlılar kadar bile olamıyorlar.Çok içten, doğal, sohbet tadında yazılmış bir şiirdi. Kutluyorum tam puanımla sevgili halenur...Benzer bir şiirimi paylaşmak istiyorum beğeneceğinizi umarak.Şiirdeki olaylar ve isimler birebir gerçektir..
Sevgiler...
Naime...

Topoş İle Minnoş

Ören bir sahil beldesiydi Gökova Körfezi’nde,
Ayten Abla emekliydi, yaşardı Milas-Ören’de.
Şirin evi bahçeliydi, yakındı denize.
Çocukları yoktu ama mutluydu,
Çiçekleri ve kedileri koymuştu onların yerine.

Minnoş’ un annesi ölmüştü dün gece.
Süt almaya gidiyordu Ayten Abla üzgünce.
Biberonla besleyecekti yavruyu elinden geldiğince.
Bir yavru köpek çıktı aniden yola,
Annesi arkasından koştu onu kurtarmaya.
Sürücü görmedi, geçti üstünden,
Yavru öldü orada, şaşırdı Ayten Abla.

Anne köpek yalıyordu ölü yavruyu,
Oysa kendi bacağı çok fena kanıyordu.
Ayten Abla okşayıp başını etti teselli,
Aldı kucağına yaralı anneyi, eve getirdi.
Bilmiyordu ki bu köpeğin adı ne?
Temizleyip yarasını sardı iyice,
Senin adın Topoş olsun dedi sessizce.

Topoş anladı, artık topal kalacaktı,
Hiç istemese de bu adla anılacaktı.
Çaresiz kabullendi, kıvrıldı bir kenara,
Bir yatak hazırlandı duvarın yanına,
Merhametli ev sahibi doyurdu onu da.

Topoşun memeleri sütle dolmuştu.
Boşa gidiyordu sütler, artık yavrusu yoktu.
Acısını unutup uyumaya çalıştı,
Yüreğinde düğümlenen evlat acısı,
Bastırmıştı acısını kırık bacağın.

Tam uykuya dalacakken memesinde bir dudak,
Emmeye çalışıyordu Minnoş, ufak ufak.
İzin verdi Topoş ona biraz şaşırarak.
Tanrı misafirine elbette bir ikram sunulacak.

Çok üşümüştü Minnoş,annesi yoktu,
Sıcak bir kucak ararken Topoş’ u buldu,
Üstelik ne güzel süt kokuyordu.
Karnı doyunca sarılıp Topoş’ a uyudu.
Uyandığında Topoş, yavruyu yalıyordu,
Gariptir; Tanrı hem alıyor, hem veriyordu.

Naime Özeren

tebrikler yüregiinze sağlık

Annelerini yitiren kedi yavrularıyla iligili bir olay.Belli ki Şair ayrıntılı bir gözlem yapıyor ..
Sonrasında da duygularının etkisiyle ve ''örnekseme yöntemiyle'' insanlara sosyal yaşamımızda cimri davrandığımız bir konuyla ;yardımlaşmayla ilgili dilekte bulunuyor.
Şimdi mutlu mudurlar,nerelerde yaşarlar acaba o kedi yavruları?
Ülkemizin çeşitli yörelerindeki insanları düşündüm.
Bir kuru ekmeğe muhtaç ne kadar yoksulumuz vardır acaba?
Bize de görev düşmüyor mu onlarla ilgili olarak?

Şiiriniz çok çok güzeldi.
Kutluyorum Sayın KOR.

Erdemle.

Canım arkadaşım, bu güzel duyarlı yüreği öpüyorum.. keşke herkes bizim gibi duyarlı olsa nekadar büyük sevaptır bilseler..harika yazın için seni candan kutlarım.. 100+100..Sevgilerime..

hüzünle okudum.....
sevgi dolu yüreğin hiç solmasın sevgili halenur.
müzeyyen başkır