Ne Olur Yapma Şiiri - Yunus Güzel

Acılarını bir kaşık suda boğmak için
baktı ellerine
güneş yanığından kararmış elleri,
gökyüzünü avuçlamıştı
daha dün anasından doğmuş gibiydi yüreği;
taptaze
baharda ilk nefesini alan tomurcuk gibi;
ürkek ve nazlı

hüzün bahçesine dalar giderdi
son günlerde gözleri
hüzün iyi gelirdi
acılardan yorulmuş yüreğine
okşardı birer birer renkleri,
koklardı gülleri tek tek
açmaktan korkan goncayla konuşurdu usulca;
açardı gonca...

herkes uğradı,
bir sen uğramadın gözlerime diye sitem etti
sesini sesimle kavuşturmayalı ne kadar oldu,
unuttum
gözyaşlarım yanaklarımdan önce ellerine düşerdi,
bilirdim
hep aynı yıldız parlardı gözlerimizde,
iki kişilik gecelerde

yıldızların önüne sen mi koydun kara bulutları
içine korkular sinmiş karanlıklar,
senden mi hatıra
şimdi vuslat bu kadar yakınken,
ne olur yapma!