Ne olur Susma... Şiiri - Ceyda Ayfer Öz

Anlamak istiyorum her şeyi
Öyle bir sessizlik var ki
Kopartıyor tüm çiçeklerimi,
Dalımdaki renkleri susuyorum…

Sararıyorum, çünkü kopmaktan korkuyorum,
Evlada demeden gidişinden korkuyorum belki de,
Yüz yüze gelmekten korkuyorum,
Korkuyorum o ani gidişinden, sessizce…

Canımın yaprağısın demiştin,
Sen vazgeçilmezimsin, sensiz ben neylerim,
Ah ben bu cümleleri ezberlemiştim,
Şimdi ne etsem silemiyorum…

Bu ıssızlığa yayılan sen olamazsın
Sesimi soluğumu kesmişken aşkın
Çatlamış dudaklarımdan tuz topluyorum,
Hani can yoldaşıydık, hani sırdaştık
Kabus olsun diyorum, uyanmak istiyorum!

Bu sen olamazsın
Susuz bırakan beni sahralarında,
Suskunluklara boğan çağlayanlarında,
Sarardım mı soldum mu umursamayan,
Ardına bile bakmadan yola koyulan,
Kanatları sırma kartal
Bu sen olmazsın!

Hani sana güneşim demiştim ya ben
Aydınlat beni bir alaca karanlıkta
Elveda olsa da son cümlelerin
Hadi haykır suratıma…
Ne olur durma...

Varsın kopar yaprağını dalından
Elveda de öyle git, eksiltme beni
Ve adan sonra yine sessizliğine,
Varsın düşsün bir yaprak usulca yere,
Varsın bulansın sensizliğine…
Bir elveda olsa da son cümlelerin
Söyle de öyle git, gideceksen yine…

Korkuyorum bu karanlıkta
Sisler altında
Derin sessizliğinde
Çok üşüyorum...

Ne olur susma………