Ne Olur Sus! Şiiri - Ünal Türkoğlu

Senin beni bir ağlatmaya, bir güldürmeye yeminin mi var?
Dudakların seviyorum derken,
Sırtımdan hançerlemeye ahtın mı var?
Düşünmek istemesem de sana dair sözcükler
Dilim sussa da yüreğim susmuyor; Seni Seviyorum

Ne olur, sus! Ayrılık dökmesin dudakların
Son şarkının notalarına vurur gibi can yakmasın
Meğer hasretliğin çoktan taht kurmuşta yüreğimde
Bu akşam bir kez daha anladım, ben seni çok sevmişim

İşte bak sensiz bir akşamım daha oldu
Çaresiz bir başıma bırakıp gittin diye
Sırtını dönüp gitme, seviyorum düşsem de girdabına
Sensiz yaşayamam, yeter ki iste kulun kölen olayım

Güneşim olmasan da gölgene sığınayım
Sevmesen de bir gün seveceksin diye bırak yolunu gözleyeyim.
Gün olur düşersen aşkın mahpushanesine bırak elini tutayım.
Öyle derin sevdanın içindeyim ki inan tek dermanımsın.

İşte ben buradayım;
Bak desem bakmaz mısın?
Yarınlarında bana bir yol açmaz mısın?
Öyle savunmasız, öyle sevdalıyım ki,
Yanıp kül oldum, rüzgar olup savurmaktasın.

Nasıl ki gece karanlıktır
Umutlar tükenmiştir
Güneş karanlığı yırtarcasına doğar ya
İşte ben öyle doğacağım
Sen istemesen de beni sevmeye mahkum edeceğim.