Ne olur Ne olmaz Şiiri - Ali Haydar Teke

Sensizliği yaşadığım hasret günlerde,
Anılar tarlasında yürüyorum ayaklarım çıplak.
Ömrüme rehin bıraktığın aşkının acısını alıyorum.
Gözlerimdeki umut ışığıyla arıyorum seni,
Kalbimin karanlık köşelerinde.
Yüreğim sanki senin için bir karalama defteriydi,
Hatalarını üzerine karaladığın.
Kalbim her zaman ikmale kalmış,
Sınıf geçmesi imkansız oldu,
Seni sana anlattığım da hep zayıf aldım ben.
Kalbimden kalbine bir kartal mı yükselirdi,
Yoksa bir serçe mi vurulup düşerdi gözlerinden.
Kuşatılmış bir zamanın içinde,aşkının izleri kaldı kalbimde.
Acısı yüreğime kazındı,her şarkıda doldu gözlerim.
Hiç of çekmedim ben,sevdiğim dağlar yıkılmasın diye.
Derdim büyüktü aşkımdan,yenilmelere alıştırdı beni.
Bu aşkın altında ezilmekte vardı sonunda.
Oysa sabahları kendime uyanmaya başlamıştım artık.
Hep galip adamı oynadım,mağlup yanlarıma inat.
Artık mağlup yanlarımda vardı,üstelik en sevdiğim yanlarımdı.
Gasp edilen yıllarımda,günlerimi en çok sen çaldın.
En çok sen ıslattın yağmurlar altında bedenimi.
Sabahı bekledim gecelerce,akranı olmayan duygular içinde.
Rüyalarımın ayarı bozuldu.
Oda da karanlık bir yatak,tavana bakan bir çift göz,
Ve umut tohumları vardı içimde.
Belki hapishaneydi belki de hastaneydi yatağım.
Acılar içinde kıvranıyordum çünkü.
Üstüme yıkılan acıların altında kalacağımı da düşündüm zaman zaman.
Belki de hala inkar sokaklarında geziniyorum.
Hayallerime dinamit yerleştiren yılları unutmadım.
Ne olur ne olmaz.
Hayat labirentinin insan yutmak için pusuda beklediğini biliyorum

Ali Haydar TEKE