Ne olur kalk, kendinsin artık
hangi oyuncu oynar
senin kadar
kendini
unutarak
naftalin ve toz
toz ve suare
suare ve çağrı
hazırlan soytarı
tual ve ayna
ayna ve resim
resim ve ellerin
fillerden sonra sıran
ezberin
biten her günün sonu temizliktir
sirkin
ve kimselere benzemeyen yüzünün
gıkı çıkmaz süpürgesi
kendi tozunu alır hüznün
……
o kadar iyiydin ki
bu gün
inanmadılar
gülmekten öldürünce
ölünce güldürünce
mermer ve soğuk
soğuk ve ıslak
ıslak ve çıplak
upuzun
dinlenmede
dalgın ve uzak
uzak ve seyirci
seyirci ve dargın
meleksi
sevinçsiz ve büyük
gülümseme
kader gibi yapışmış
yapışmış ve acımış
acımış ve içten
içten ve öksüz
yanağına
gözyaşın
o kadar yundular
çıkmadı
ışık ve ses
ses ve herkes
herkes ve hiç kimse
hiç kimse ve gölge
gölge ve kendin
bu hayatta olmaz dedin
doğru çıktı
kalk hadi
ne olur
duymuyor musun bak
bu beklemiş
bu katılan alkışlar
ön sıralarda
senin
erken ölü çocuklar
Kayıt Tarihi : 20.2.2012 13:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Palyaçonun sesli yalnızlığı insanların güldüğü...
Her katil bıçağının kabzasını sanki benim ellerim tutmuştur. Her atılan kursun benim kalbime saplanıyor. Bütün bu toplumun suçları benim omuzlarıma yüklenmiş. Artık gülmesini unuttum.
Doktor, hastasını omuzundan tutar, pencerenin önüne getirir, perdeyi aralar, parmağıyla karşı duvardaki afisi gösterir. Bu afiste, bir sirk palyaçosunun reklamı vardır.
Azizim, der, su palyaçoyu görüyor musun? Tavsiye ederim, her gece bu palyaçonun gösterilerine git. Bütün kederini, elemini, derdini unutursun. Gülmeyi, kahkahayı öğrenirsin. Hayattan yeni bastan zevk almaya baslarsın.
Hasta başını eğer ;
Doktor, der, iste o palyaço benim!
İnsanların içinde kopan fırtınaları anlamak ne zor değil mi? Dışardan görenler mesut sanıyor bilmezler ki gözleri her gün ağlıyor
Kaleme saygılar
Acımasız düzene eleştirel bir bakış.. Şiiri ve şairini kutlarım...
TÜM YORUMLAR (3)