Elimde olsa;
Metrobüse taht kuracaktım.
Vakit gelince;
Bu kalabalık durağı atlatıp,
Sana ilan-ı ford yapacaktım,
Dokunuyorduk,
Seninle aynı şeylere,
Ve rast gelince,
Gülümsüyorduk körükteki geylere,
Metrobüste tek vücut olacaktık..
Nasıl güzeldi; sana ford yapmak,
Yaparken, camdan suratına bakmak..
Ne olur itme?
Ufak tefek fordlara kızıp itme,
İlerledim arkaya sen çok istedin de,
Yavaş yavaş forda devam edelim,
Senin, yol arkadaşın benim.
Ne olur inme?
Yazım Tarihi: 06.05.2009
Ozan RudolfoKayıt Tarihi : 15.2.2010 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!